یار آفتاب

کمتر از ذره نه ای پست مشو، مهر بورز

یار آفتاب

کمتر از ذره نه ای پست مشو، مهر بورز

برای که زیباست شب ؟

اولین شبی که تا بعد از ساعت 12 شب بیدار بودم را خوب یادم هست. کلاس پنجم دبستان بودم و یکی دیگر از کتاب های مدرسه را در ابتدای آبان تا آخر تمام کردم. تا پیش از آن شب باید راس ساعت 9 می خوابیدیم. اما آن شب نشستم و خواندم. بابا وقتی دید که تا آن ساعت بیدارم و مشغول، تعجب کرد. پرسید چه می خوانم؟ خوب یادم هست جغرافی بود و استعمار در افریقا.  

در جواب سوالش پرسیدم استعمار یعنی چی ؟ و نشستیم به حرف زدن .   

  

و این عادت اشتیاق به بیداری و خواندن ماندگار شد. سالهای دبیرستان به سه ساعت و سالهای دانشگاه به دو ساعت رسید. هنوز هم فکر می کنم عمر کوتاه تر از آن است که به خواب بگذرد و نهایتاً هفته ای یک شب خواب 6 ساعته نیازم به خواب را برطرف می کند. مامان می گوید اثراتش را بعدها خواهم دید و این که باید بیشتر مراقب خودم باشم.  اما به نظرم آرامش شب و موسیقی و کتاب و فلاسک چای، و حسی که صبح از یادآوری خوانده ها و دیده ها داری، ارزش یک خط کمتر یا بیشتر روی چهره را داشته باشد.  

 

جناب محسن باقرلو نوشته اند پروانه ها فقط سه ماه عمر می کنند و حتی لحظه ای  

نمی خوابند. با خودم فکر کردم کاش پروانه بودیم. که نیازی به همین مقدار خواب هم نداشتیم.  

از تمام لحظه های عمر کام می گرفتیم. بعد با خودم فکر کردم کسی چه می داند؟ شاید پروانه ها هم وقتشان را گاهی تلف می کنند و آرزو دارند جای انسان ها باشند تا بتوانند برای خواب و بیداری شان تصمیم بگیرند.

 

 

 

  

 

نظرات 2 + ارسال نظر
مترجم دردها جمعه 26 آبان‌ماه سال 1391 ساعت 01:41 http://fenap.blogsky.com

سلام همساده
خوبی؟سلامتی؟ببخش نبودنم را که نت نداشتم

خوشحالم از اینکه می نویسی.امیدوارم نوشتن ات مستدام باشد.

...

راستش من مخالفم ! من از آن دست افراد خواب دوست و خواب ستا هستم.زمان خستگی هیچ چیز نظیر خواب سر حالم نمی کند و دست کم تا آنجا که در خاطر دارم کمتر از 7 ساعت خوابیدن خودش را در صورتم نشان می دهد که هیچ،قوای فکری ام هم اکیدا ً کاهش می یابد.

همین دو هفته قبل که از یکی از آن 24 ساعت های شاهکار را از سر گذراندم،معنای واقعی یک خواب عالی را فهمیدم.چشمانم را بستم،باز کردم صبح شده بود و مه بالا آمده بود و جنگل پشت سر،دره رو به رویم.

به به از آفتاب عالمتاب! این چه فرمایشی است؟ فکر کردم بعد از این که عشق را زیر باران یافتید دیگر همان جا زیر باران مقیم شده اید! که نگو سر به جنگل ها نهاده بودید
راستش را بخواهید کم خوابی از نظر علمی واقعا می تواند قوای فکری را کاهش دهد. نمایان شدن آثار در چهره هم که خوب جای خود دارد. اما در واقع همیشه انتخاب می کنیم: چیزی برای از دست دادن و چیزی برای به دست آوردن. روزهای عالی با خوابی خوش برایت آرزو دارم همساده.

هیچکس سه‌شنبه 23 آبان‌ماه سال 1391 ساعت 08:38 http://www.waveofocean.blogfa.com

یکی تصویر آینده ی دیگری است.ما که به این تصاویر خو کرده ایم وحشتناکیم.

بله اما کدام یک آیندۀ کدام ؟ کودک، آیندۀ آن زن است یا زن آیندۀ این کودک؟ این یک چرخه دردناک است. اما می تواند بدتر هم باشد.
شرایط جرم خیزی در فراهم ترین وضعیت ممکن است.

و ما هنوز خو نکرده ایم.
این که می بینیم و کاری نمی کنیم ... به معنای خو کردن باشد،
نمی دانم...

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد